مسترکلاس آموزش فیلم‌سازی مارتین اسکورسیزی

درباره این آموزش

این صفحه را به عنوان مکمل کلاس مارتین اسکورسیزی ایجاد کرده‌ام. در حقیقت این صفحه برای کسب اطلاعات بیشتر درباره هر فصل از آموزش ویدیویی و همچنین مرور منابع و تکالیف است. هدف نهایی تمرین‌های این است که شما را برای کارگردانی یک فیلم کوتاه آماده کند.

وسایل مورد نیاز

برای اینکه در کلاس مارتین شرکت کنید، به یک دفترچه یادداشت نیاز دارید تا ایده هایی را که هنگام تماشای درس‌ها ایجاد می شوند، یادداشت کنید.

درباره مارتین اسکورسیزی

مارتین اسکورسیزی در سال ۱۹۴۲ در شهر نیویورک متولد شد و در همسایگی محله لیتل ایتالی (محله ایتالیای کوچک در ایالات متحده) بزرگ شد که بعدها الهام بخش چندین فیلم او شد. اسکورسیزی در سال ۱۹۶۴ مدرک کارشناسی خود را در رشته ارتباطات سینمایی دریافت کرد و پس از آن مدرک کارشناسی ارشد خود را در همان رشته در سال ۱۹۶۶ در دانشکده فیلم دانشگاه نیویورک دریافت کرد. در این مدت، او چندین فیلم کوتاه برنده جوایز از جمله The Big Shave ساخت. در سال ۱۹۶۸، اسکورسیزی اولین فیلم بلند خود را با عنوان Who’s That Knocking At My Door ساخت.

او در سال ۱۹۷۰ به عنوان دستیار کارگردان و تدوینگر مستند Woodstock مشغول به کار شد و تحسین منتقدان و مردم را برای فیلم Mean Streets در سال ۱۹۷۳ به دست آورد. اسکورسیزی اولین فیلم مستند خود به نام Italianamerican را در سال ۱۹۷۴ کارگردانی کرد. در سال ۱۹۷۶، راننده تاکسی اسکورسیزی جایزه نخل طلای جشنواره فیلم کن را دریافت کرد. او در ادامه با New York, New York در سال ۱۹۷۷، The Last Waltz در سال ۱۹۷۸ و Raging Bull در سال ۱۹۸۰، نامزد هشت جایزه اسکار از جمله بهترین فیلم و بهترین کارگردانی شد. اسکورسیزی در ادامه فیلم‌های The Color of Money، The Last Temptation of Christ، Goodfellas، Cape Fear، Casino، Kundun و The Age of Innocence را کارگردانی کرد.

در سال ۱۹۹۶، اسکورسیزی یک مستند چهار ساعته به نام «A Personal Journey With Martin Scorsese Through American Movies» به کارگردانی مشترک مایکل هنری ویلسون را به پایان رساند. این مستند به سفارش موسسه فیلم بریتانیا به مناسبت صدمین سالگرد تولد سینما ساخته شده است.

در سال ۲۰۰۱ اسکورسیزی Il mio viaggio in Italia منتشر کرد، یک مستند حماسی که عاشقانه عشق او به سینمای ایتالیا را روایت می کند. پروژه دیرینه اش، دار و دسته های نیویورک، در سال ۲۰۰۲ منتشر شد و افتخارات منتقدان زیادی از جمله جایزه گلدن گلوب بهترین کارگردان را به دست آورد.

در سال ۲۰۰۳، PBS مجموعه مستند هفت فیلمی مارتین اسکورسیزی به نام The Blues را ارائه داد. The Aviator در دسامبر ۲۰۰۴ اکران شد و علاوه بر جوایز گلدن گلوب و بفتا برای بهترین فیلم، پنج جایزه اسکار را نیز دریافت کرد. در سال ۲۰۰۵، “No Direction Home: Bob Dylan” به عنوان بخشی از سریال American Masters از PBS پخش شد. در سال ۲۰۰۶، The Departed با تحسین منتقدان اکران شد و جوایز انجمن کارگردانان آمریکا، گلدن گلوب، منتقدان فیلم نیویورک، هیئت ملی بازبینی و انتخاب منتقدان برای بهترین کارگردان، علاوه بر چهار جایزه اسکار از جمله بهترین فیلم و جوایز مفتخر شد.
بهترین کارگردانی مستند اسکورسیزی از کنسرت رولینگ استونز، Shine A Light، در سال ۲۰۰۸ منتشر شد. در فوریه ۲۰۱۰، Shutter Island برای اولین بار پخش شد. در آن سال، اسکورسیزی برنده جایزه پیبادی Elia Kazan: A Letter to Elia در PBS و Public Speaking با درخشش نویسنده Fran Lebowitz در HBO را نیز منتشر کرد.

چگونه مانند یک حرفه ای تریتمنت فیلم بنویسیم

فیلم مستند برنده جایزه امی او برای شبکه اچ بی او ، George Harrison: Living in the Material World، در سال 2011 اکران شد، همان سالی که او برای فیلم Hugo نامزد دریافت جایزه گلدن گلوب و اسکار شد و گلدن گلوب بهترین کارگردانی را دریافت کرد. این فیلم برنده پنج جایزه اسکار و همچنین بهترین فیلم سال توسط AFI شد. او همچنین به‌عنوان تهیه‌کننده اجرایی در سریال «Boardwalk Empire» شبکه HBO، قسمت پایلوت آن را کارگردانی کرد. این سریال برنده جایزه امی و گلدن گلوب برای بهترین سریال تلویزیونی درام شد و اسکورسیزی هر دو جایزه امی و DGA را برای کارگردانی آن به خانه برد. The Wolf of Wall Street یازدهمین نامزدی جایزه انجمن کارگردانان آمریکا و هشتمین نامزدی اسکار بهترین کارگردانی را برای او به ارمغان آورد.

در سال ۲۰۱۴، اچ‌بی‌او The 50 Year Argument را به کارگردانی اسکورسیزی و تدوینگر قدیمی مستندش دیوید تدسکی ارائه کرد، فیلمی که به مناسبت پنجاهمین سالگرد The New York Review of Books ساخته شد. در سال ۲۰۱۶، HBO سریال VINYL را پخش کرد که اسکورسیزی پایلوت آن را کارگردانی کرد و به عنوان تهیه کننده اجرایی با میک جگر همراه شد. پروژه پرشور اسکورسیزی به مدت سی سال، Silence، بر اساس رمان شوساکو اندو، در دسامبر ۲۰۱۶ منتشر شد. اسکورسیزی در حال حاضر مشغول ساخت فیلم بعدی خود، The Irishman، با بازی رابرت دنیرو، آل پاچینو و جو پشی است. و همینطور در حال ساخت فیلمی درباره تور باب دیلن در سال ۱۹۷۵ تحت عنوان The Rolling Thunder Revue است.

جوایز و افتخارات دیگر اسکورسیزی عبارتند از شیر طلایی از جشنواره فیلم ونیز (۱۹۹۵)، جایزه دستاورد زندگی AFI (۱۹۹۷)، برنده افتخاری در بیست و پنجمین مراسم جشن انجمن فیلم مرکز لینکلن (۱۹۹۸)، جایزه یک عمر دستاورد هنری از دی‌جی‌ای (۲۰۰۳) ، لجیون د آنر (۲۰۰۵)، مرکز افتخارات کندی (۱۹۹۷) و اچ‌اف‌پی‌ای سسیل بی‌دمیل اواردز (۲۰۱۰). در سال ۲۰۱۲. اسکورسیزی توسط انجمن منتقدان فیلم پخش با جایزه موسیقی انتخابی منتقدان + فیلم و همچنین آکادمی هنرهای فیلم و تلویزیون بریتانیا (بفتا) با کمک هزینه آکادمی تجلیل شد. اخیراً او جایزه پریمیوم امپریال را از امپراتور ژاپن دریافت کرد.

اسکورسیزی بنیانگذار و رئیس بنیاد فیلم است، یک سازمان غیرانتفاعی که او در سال ۱۹۹۰ ایجاد کرد و به حفاظت از تاریخ فیلم متحرک اختصاص داشت. در سال ۲۰۰۷، اسکورسیزی پروژه سینمای جهان را برای حفظ، بازیابی و انتشار فیلم های نادیده گرفته شده از سراسر جهان راه اندازی کرد. برنامه درسی آموزشی بنیاد، داستان فیلم ها، به طور رایگان بین بیش از ۱۰۰۰۰۰ مربی دبیرستانی در ایالات متحده توزیع می‌شود.

در سال ۲۰۱۴، بنیاد اسکورسیزی مجموعه‌ای از ۲۴ فیلم کلاسیک لهستانی بازسازی‌شده را تحت عنوان Masterpieces of Polish Cinema ارائه کرد. این سریال تا به امروز در استرالیا، کانادا، چین، هند، لهستان، اسپانیا، سوئد، بریتانیا و ایالات متحده اکران شده است.

این مجموعه به مرور تکمیل می‌شود
ترجمه به فارسی توسط آرمان بایون‌سا
۲۳ تیر‌ماه ۱۴۰۱